ถือศีลกินเจ
อนุโมทนา สาธุการ ท่านกินเจ
ไม่รวนเร แม้สิบวัน สั้นสั้นนี้
ชำระกาย คุมใจได้ ในช่วงปี
ก็ยังดี สักสิบวัน ท่านตั้งใจ
เราถือศีล กินพืชผัก เพราะรักตัว
เราก็กลัว ถูกเชือดเฉือน เหมือนหมูหมา
ไม่อยากให้ หนี้เวรกรรม ตามทันมา
จึงขอลา มุ่งหาผัก สักสิบวัน
ชั่วสิบวัน ท่านก็รู้ ดูสดใส
ทั้งกายใจ ไม่หมักหมม อมกลิ่นสัตว์
ไม่ต้องหวั่น วิญญาณเขา มาเร่งรัด
เขาอาฆาต เราอาจตาย ไม่รู้ตัว
พ้นสิบวัน ท่านได้โปรด อดไว้ก่อน
อย่าเร่งร้อน รีบ " กินชอ " ชะลอไว้
ผักเป็นยา รักษาได้ หายโรคภัย
ทั้งเหตุร้าย ได้บรรเทา เจ้าหนี้กรรม
โดย...ศุภนิมิต
......................................................................................................................................................................................
บทกลอน...ปาณาการ์ตูน - ศุภนิมิต แปลและเรียบเรียง
ถือศีลเจ ภาวนา เมตตาจิต
บุญสัมฤทธิ์ สั่งสมไว้ ได้วาสนา
ถือศีลเจ หยุดฆ่าเข่น เว้นโรคา
เหตุอันพา หนี้กรรมเวร เว้นสิ้นไป
ถือศีลเจ ล้างท้องไส้ ไม่โสโครก
ไม่อมโรค ตกต่ำได้ กายใจใส
หวังวอนว่า สาธุชน ตนมุ่งไป
" เจ" ปลูกไว้ เว้นเข่นฆ่า เทวาทูน
เมื่อก่อนนั้น สันติกาล วันสงบ
ไม่มีรบ ขู่เข่นฆ่า น่าใจหาย
อากาศดี มีลมรื่น ชื่นใจกาย
จะไปไหน สุขเสรี ไม่มีภัย
พระพุทธองค์ ทรงสอนให้ ใจเมตตา
อย่าเข่นฆ่า ทำลายเขา ให้เศร้าหมอง
เกิดเป็นสัตว์ มีแต่ทุกข์ ถูกจำจอง
จงอย่าจ้อง ซ้ำเติมเขา เฝ้ารังแก
ชำแหละเขา เอาเนื้อมา ทำค้าขาย
หลงดีใจ ได้เงินมา หาความสุข
ผลสุดท้าย บาปเวรกรรม ก็นำทุกข์
อาจถึงลูก ผูกถึงหลาน วันต่อไป
ของเคยกิน ชินรสปาก อยากอย่างนั้น
เป็ดรมควัน หมูหยองแผ่น แสนสงสาร
อร่อยลิ้น หลงรสกลิ่น กินกันมัน
เนื้อเธอฉัน หั่นแผ่นย่าง บ้างปะไร
รักตัวเอง เกรงป่วยไข้ ไม่อยากตาย
อยากจะหาย รีบบำรุง ปรุงสังขาร
ไม่รู้ว่า เจ้าหนี้กรรม ตามรังควาน
เจ็บป่วยนาน เพราะเจ้าหนี้ มีมากมาย
บำรุงลูก ทุกเนื้อสัตว์ อัดจนอ้วน
เนื้อสัตว์ล้วน มีพิษร้าย ให้โทษหนัก
ดูผิวเผิน ลูกอ้วนพี ดูดีนัก
พิษสัตว์หมัก จักทำลาย ให้ตายเร็ว
อย่ายิงนก ตกปลาเล่น เป็นบาปหนัก
เขาก็รัก ตัวกลัวตาย ห่วงใยลูก
หนูก็มี พ่อแม่รัก คอยปักปลูก
พ่อแม่ลูก เขายิงตาย ใครอุ้มชู
จับเขาขอด ถอดถอนขน จนเกลาเกลี้ยง
เติมเครื่องเคียง ปรุงชูรส ซดกันใหญ่
ในเนื้อเขา มีพิษแค้น อัดแน่นไว้
ก่อนเขาตาย คายพิษไว้ ให้เรากิน
ช่างใจทราม ลุกลามฆ่า ถึงป่าเขา
สังหารเอา ทั้งเนื้อหนัง ช่างสนุก
เขาวิ่งพล่าน หวั่นชีพม้วย ด้วยความทุกข์
ช่างสนุก ยิ่งได้ถูก ไชโยกัน
ฉันเวียนว่าย ในแม่น้ำ ลำคลองสระ
ไม่เคยระ รานผู้ใด ให้เดือดร้อน
ใจบุญแล ขอปลดปล่อย แล้วคอยต้อน
ตามริดรอน จับไปใหม่ ทำไมกัน
อย่าห้ำหั่น ฉันกลัวตาย นายอย่าฆ่า
จะำทำนา จะเทียมเกวียน เวียนคราดไถ
ทำงานหนัก ไม่พักเหนื่อย เมื่อยแทบตาย
ฉันทนได้ ไว้ชีวิต อย่าปลิดเลย
ตายเถอะวะ อย่าอยู่ไป ให้บาปซ้ำ
คนใจดำ อำมหิต คิดแต่ได้
ชีวิตเขา มึงว่าได้ ไม่เป็นไร
เพียงฝันไป มึงก็กลัว แทบตัวตาย
เลี้ยงวันเกิด เพลิดเพลินกิน ชิ้นเนื้อใหญ่
หมูเป็ดไก่ กุ้งปูปลา อาหารเหลา
ฉลองชัย มันตายกัน วัดเกิดเรา
มันโศกเศร้า เราเฮฮา มากินกัน
วันตรุษสารท พลาดไม่ได้ ไก่เป็ดหมู
เป็นของคู่ ถาด"ซาแซ" และกุ้งหอย
คาวยิ่งมาก บาปยิ่งหนา ฆ่าเป็นร้อย
เลือดไหลย้อย ทุกโอกาส ตรุษสารทงาน
กินเขาเสร็จ เช็ดปากยิ้ม อิ่มอร่อย
แล้วก็คอย สักวันหนึ่ง มาถึงแน่
ยมทูต ลากคอรั้ง ทั้งหนุ่มแก่
ร่างนอนแน่ อึดเน่าเหม็น เช่นสัตว์ตาย
กระชากถู สู่นรก กระจกส่อง
บอกถูกต้อง ตนเคยทำ กรรมไว้ก่อน
ไม่อาจเถียง เลี่ยงหลักฐาน การทุกตอน
ไม่ผัดผ่อน ต้องรับกรรม ที่ทำมา
วิญญาณสัตว์ อัดใจแค้น แล่นเข้าใส่
เป็นยังไง ถึงทีกู ได้รู้มั่ง
มึงติดใจ เนื้อกูหวาน มันหรือยัง
ทีกูมั่ง จะฉีกกิน สิ้นซากมึง
พระฯเป็นใหญ่ ในโลกันต์ เปิดบัญชี
เจ้าเป็นหนี้ ชีวิตเขา เจ้าต้องจ่าย
ตามกำหนด กฏแห่งกรรม ธำรงไว้
ไม่มีใคร ได้เปรียบใคร ให้กินฟรี
ถูกต้มบ้าง อย่างต้มเขา เจ้าเคยทำ
หม้อน้ำมัน เดือดพล่านล้น ทนได้ไหม
เคยหั่นสับ ถูกจับหั่น นั่นเป็นไง
เลือดแดงไหล ไม่ต่างกัน หั่นเขามา
จากนรก โทษสาหัส แล้วจัดส่ง
เวียนสู่วง เดรัจฉาน ผ่านมาใหม่
เป็นหมูหมา เป็ดไก่ลา ม้าวัวควาย
ต้องกลับกลาย มาใช้กรรม ที่ทำมา
ใช้กรรมเก่า เศร้าจิตหนา ระอานัก
เมื่อใครจัก สิ้นสุดได้ ไม่ข้องเกี่ยว
หมดหนี้เวร เลิกพัวพัน กันทีเดียว
ไม่ต้องเที่ยว เกิดแล้วตาย หลายชีวี
วัวควายม้า มาเกิดกาย ใช้งานหนัก
ต้องลากชัก เทียมบรรทุก ถูกลงแส้
ตัวร้อนผ่าว หนาวเป็นไข้ ใครเหลียวแล
จนโทรมแก่ ล้มลงตาย ใต้ล้อเกวียน
บ้างก็ได้ ไปเกิดตาย เป็นชายหญิง
แต่รุ่งริ่ง ยากจนนัก มักขัดสน
เป็นโรคเรื้อน ป่วยเรื้อรัง ช่างทุกข์ทน
ใครได้ยล รังเกียจว่า น่าสังเวช
บ้างเป็นคน บนคราบสัตว์ เดรัจฉาน
เป็นคนร่าน พล่านโลกีย์ บุหรี่เหล้า
ยาเสพติด การพนัน ปั่นหัวเอา
เป็นแม่เล้า เจ้าแมงดา อนาจาร
แกะวัวควาย เกิดตามมา ฆ่ายอกย้อน
ใครฆ่าก่อน ฆ่าทีหลัง ชั่วใจซิ
น้ำตาไหล สำนึกใหม่ หมายให้ดี
รู้อย่างนี้ จะไม่ขอ ก่อกรรมเวร
เมื่อเขาเป็น มิทนเห็น เขาต้องตาย
เช่นวัวควาย น้ำตาอาบ คราบแก้มสอง
กินได้หรือ เนื้อของเขา เมื่อเขาร้อง
เป็นทำนอง ปราชญ์เมิ่งจื่อ ถืออบรม
เพื่อนของเรา เห่าหอนอยู่ ดูดีดี
แต่บัดนี้ สิเป็นศพ เลือดกลบร่าง
เขาฆ่าเพื่อน เพื่อบำรุง ปรุงแรงช้าง
อนิจจัง อย่าเกิดมา เป็นหมาเลย
สำนึกงาม ยามเกิดใหม่ ได้กราบพระ
ไม่เลยละ สร้างบุญทาน งานกุศล
อิ่มเอิบใจ ได้กายา มาเป็นคน
เอาตัวตน เป็นนาบุญ หนุนสร้างทาน
จะกินผัก ซักฟอกใจ ให้สะอาด
จะกำราบ อารมณ์หมอง ให้ผ่องใส
พอกันที ชีวิตเขา ขอห่างไกล
กินเจได้ ไม่เกี่ยวกรรม ช้ำชอกทรวง
จะทำบุญ หนุนสงเคราะห์ เหมาะกาละ
จะสละ ทั้งแรงกาย ไม่ถดถอย
จะนำพา สาธุชน ทั้งจนรวย
จะฉุดช่วย ขึ้นอนุตตระ นาวาทอง
ในยุคนี้ จี้กงสงฆ์ องค์อมตะ
รับภาระ พระวิสุทธิ์ ฉุดสามโลก
ด้วยโองการ ฟ้าเบื้องบน ได้ทรงโปรด
พร้อมทั้งหมด คืนนิพพาน บ้านเดิมกัน
จะน้อมกาย ถวายจิต เป็นศิษย์มั่น
พระองค์ท่าน โปรดนำชี้ ที่สถิต
ให้ได้รู้ พุทธญาณ งามนิมิต
เป็นดวงจิต ที่ไม่ตาย ในกายเรา
กาลคับขัน มหันตภัย ใกล้คิ้วแล้ว
โลกไม่แคล้ว วิบัติสิ้น ถิ่นอาศัย
พระโพธิสัตว์ กวนอิมโปรด นิโรธภัย
ปรกโปรดใหญ่ สามโลกได้ วิถีธรรม
คนได้รับ สดับธรรม แล้วบำเพ็ญ
จะรู้เห็น จิตพุทธะ กระจ่างใส
จะรอดพ้น ยุคสุดท้าย มหันตภัย
ช่วยตนได้ ช่วยใครใคร ไปนิพพาน
ขงจื่อท่าน อันจอมปราชญ์ วิลาศล้ำ
โปรดนำคำ "จงซู่" เป็นครูสอน
หมายความว่า "จิตจุดกลาง" ต่างสังวร
อย่าให้คลอน "สงบนิ่ง" ตัวจริงเรา
สำรวมกาย ใจวาจา ทุกคราเมื่อ
จะล้นเหลือ วาสนา พาสุขสม
ไม่ทำชั่ว ปล่อยใจทราม ตามอารมณ์
จะนำโน้ม กุศลบุญ หนุนชีวี
ทุกบ้านเมือง เฟื่องฟูมั่น สันติสุข
ไม่หวาดทุกข์ ระแวงภัย ผู้ร้ายมาก
ฤดูกาล ไม่ปั่นป่วน รวนวิบาก
ไม่จนยาก จักอำนวย ช่วยเหลือกัน
โลกทั้งโลก สดชื่นใส ไม่อับเฉา
ลำธารเขา งามดอกผล คนสุขสันต์
หมื่นแปดร้อย อายุยืน ชื่นชีวัน
สมานฉันท์ สงบเย็น เช่นชาวเซียน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น