เพลงพระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์เมตตาประทาน กล่อมเกลาเวไนย์
เมตตาประทานโดย พระพุทธจี้กง
เพลง ต่างกันในกาย
ทำนอง แพ้ใจ
กักและขังชีวิตฉัน มันเจ็บเกินและทุกข์แท้ ถูกบางคนรังแก โดยไม่แคร์และไม่สน กระหายจนชินชา ไม่มองไม่ฟัง ด้วยหวังให้เข้าใจในน้ำตา
กี่ชีวิตต้องชดใช้ และต้องตายมากนักหนา เกิดเวียนตายทรมาน ร่างแบ่งเป็นซีกแขนขา ไม่สนใจใยดี มองว่าไม่มีค่า ศึกษาพระธรรมาจึงเข้าใจ
# ประกาศความแค้น เลือดเนื้อไหนใครก็รัก เจ็บปวดใจนัก พี่น้องกลืนกินอย่างโหดร้าย ชะตาชีวิตผกผันลุ่มหลงต่างกันในกาย ญาณแท้ใจเดิมยังคงมีเหมือนกัน
* หยุดชีวิตเลือดเนื้อเขา ใจตื่นพลันไม่ลุ่มหลง เร่งบำเพ็ญทางตรง และจะไปถึงที่หมาย วันนี้เรามาบำเพ็ญ เลิกเข่นฆ่าใครๆ โลกนี้จะค้ำจุนด้วยเมตตา..
Solo (ซ้ำ #, * )
โลกนี้ยังคงมีคนเมตตา
...........................................................................
ฟ้าเบื้องบนเมตตา
เซี่ยเซี่ย เหล่าซือ ฉือเปย
เสียงสะท้อนบางส่วน.....จากใจผู้ดูแลบล๊อกแห่งนี้
เปล่งเมตตาธรรม แลคุณธรรม อันเพียบพร้อมอยู่ในธรรมญาณเดิมแท้นั้นออกมาอย่างถึงที่สุด จักได้รับการแซ่ซ้องจากสาธุชนแลอีกทั้งสิ่งศักดิ์ฟ้าเบื้องบนเมตตาหนุนส่ง ดำเนินในเส้นทางวิถีแห่งธรรมจนถึงที่สุดเพื่อฉุดตนและผองชนเวไนย์เหลือประมาณให้พ้นจากห้วงแห่งความทุกข์และทรมานทั้งกายและใจ ด้วยสิ่งที่ง่ายที่สุดเริ่มต้นที่ตัวเราโดยมิต้องไปเรียกร้องวิงวอนจากผู้อื่นเลยแม้แต่น้อยด้วยการละกรรมปาก ถือศีลกินเจ เปลี่ยนพฤติกรรมความคิดในการรับประทานอาหารมาห่วงใยสุขภาพของตัวเราอย่างยั่งยืนและปลดปล่อยชีวิตสัตว์น้อยใหญ่ทั้งสารทิศให้พวกเขาได้มีโอกาสมีชีวิตอยู่ต่อเพื่อสำนึกผิดบาปอันได้เคยกระทำที่ส่งผลให้พวกเขานั้นตกอยู่ในเดรัจฉานภูมิอันสุดแสนจะทรมานด้วยสภาพความเป็นอยู่ที่เป็นอยู่แล้ว โอกาสอันประเสริฐที่จักสร้างบุญจริงสร้างกุศลแท้เหมือนเราที่มีกายเนื้อเป็นมนุษย์นั้นยากเต็มทีซึ่งเพียงเท่านี้ก็ทุกข์กว่าเรามากมายหนักหนาแล้ว แลทีสำคัญหากเราหันมารับประทานอาหารเจ จะเป็นการเริ่มต้นเปิดจิตฟ้าจิตเดิมแท้ที่มีอยู่ของเราให้เข้าถึงหลักธรรมอันแยบยลวิเศษล้ำมากมาย ส่งผลดีต่อทั้งตัวเรา บรรพชน ผองชนมากมาย
อีกทั้งแสดงจิตเมตตา กรุณา ต่อเพื่อนสัตว์ให้พึงได้อาัศัยอยู่ตามสภาพวิถีแห่งกรรมของเรา ได้ให้เค้าได้มีโอกาสสำนึกผิดบาป และบำเพ็ญธรรมจนมีโอกาสได้รับกายเนื้อเป็นมนุษย์เพื่อเจริญธรรมต่อไป เหตุเพราะจิตญาณนั้นมิได้ต่างห่างแต่เพียงต่างกันแค่กาย ซึ่งรองรับเหตุที่เคยได้กระทำมาในอดีตชาติเพียงเท่านั้นแต่เนื้อแท้ธรรมญาณเดิมนั้นเฉกเดียวกันกับมนุษย์เรา แต่ด้วยตกสู่ความลุ่มหลงอวิชชาจึงทำให้ดำเนินมาสู่วิถีแห่งเดรัจฉาน หากเราเข้าใจเช่นนี้แล้วจักมิได้กระทำผิดบาปต่อจิตญาณในร่างเดรัจฉาน ในภายภาคหน้าหากบำเพ็ญดีเดรัจฉานในวันนี้ก็จักสามารถดำเนินสู่ห้วงแห่งธรรมได้เช่นเดียวกันกับเรา เพราะฉะนั้นการหยุดฆ่าและหยุดกิน นั้นเท่ากับส่งเสริมธรรม มิตัดรอนเส้นทางธรรมแด่สรรพสัตว์ อีกทั้งเป็นการปลูกหน่อเนื้อแห่งโพธิสัตว์ให้เจริญตามที่ควรจะเป็นในอนาคตด้วยแล พึงสังวร
