พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เมตตาประทานโดย...ขุนพลพิทักษ์ธรรมสถาน ท่านจางเฟยและท่านเย่เฟย
เรามีคุณสมบัติเพียงพอแล้วหรือยัง ?...เข้าสู่ชั้นประชุมที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ สะเทือนถึงเบื้องฟ้า สนั่นทั่วเมืองพิภพมิใช่ง่าย ลองถามตัวเองดูว่า วันนี้เป็น "หยก" หรือจะเป็น "หิน" หากอยากจะเป็นหยกก็ต้องมุ่งมั่นและตั้งใจตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป
ตั้งปณิธานกินเจ(ชิงโข่ว)แล้ว จิตใจสะอาดบริสุทธิ์หรือยัง กายใจสำรวมหรือไม่ ความคิดเที่ยงตรงหรือยัง ? ก้าวหน้าแค่ไหนทั้งกายและใจ ลองถามตัวเองว่าการกระทำกับจิตใจสอดคล้องกันอย่างไร สิ่งที่พูดนั้น...ระวัง สิ่งที่คิด...คิดตรงเพียงไรต่อธรรม หากไม่หนักแน่นมั่นคงก็อย่าหวังจะรอดพ้นอุปสรรคเล็กๆ น้อยๆ แค่นี้ได้
สิ่งศักดิ์สิทธิ์มิใช่ไม่เมตตา ขอเพียงเวไนย์รักษากฏ รักษาวินัย เคร่งครัดในตัวเอง ความผิดเล็กๆน้อยๆ ก็จะไม่บังเกิดขึ้น หรือเกิดขึ้นก็สามารถแก้ไขได้ทันกาล
ความประพฤติหากยังเลวทรามไม่แก้ไข ต้องแขวนไว้เพียงชื่อผู้บำเพ็ญเท่านั้น จะมองหน้าหรือต้องการใครใจก็จะละอายตลอดกาล จิตใจถึงแม้นหลอกลวงผู้อื่น แต่หลอกลวงฟ้าเบื้องบนไม่ได้ หนำซ้ำตัวเองยังจะต้องหลอกหลอนใจตัวเองไปตลอดกาล
มาถึงขั้นนี้ ทานเจตลอดชีพ แต่จิตใจทานแล้วหรือยัง ปากทาน ทานเข้าไป แต่สิ่งที่พูดออกมาเป็นเช่นไร ตัวเองย่อมรู้อยู่แก่ใจ บำเพ็ญธรรมจะต้องยุติธรรม ตั้งแต่ชั้นล่างจนถึงชั้นสูง ปากว่าทานเจแต่สิ่งที่พูดออกมานั้นกล่าวร้ายต่อธรรมนี้
จงสำนึกแก้ไขแต่วันนี้ยังทัน เบื้องบนฟ้าให้อภัยต่อผู้สำนึกผิดแต่ไม่ให้อภัยแก่ผู้ที่ไม่สำนึกผิดเลย สำนึกแล้วก็ต้องยอมรับปรับปรุงแก้ไขตนให้ดี ไม่ใช่วันนี้สำนึก พรุ่งนี้ก็ทำซ้ำ เช่นนั้นคงจะมีแต่ประตูนรกเท่านั้นที่เปิดรอเราอยู่
อย่าถือว่านี่เป็นการตำหนิดุด่าของเราทั้งสอง มีแต่ความหวังดีต่อเวไนย์ทุกคน สิ่งเหล่านี้ถือเป็นสิ่งที่ตักเตือนจิตใจของเรา หากไม่มีคำเตือนเราอาจจะพลั้งต่อไป ยิ่งทำก็ยิ่งถลำลึกแล้วตอนนั้นจะกลับมากู้มาแก้ไขก็คงสายเกิน
นำจิตใจแห่งฟ้ามานำจิตปุถุชน หากคิดว่ากินเจเพื่อสร้างบารมี หรือกินเพื่อหวังผล คิดผิดเสียแล้ว จงลบความเข้าใจใหม่ หกหมื่นกว่าปีหนี้เวรกรรม ไม่อาจประกันได้ว่าตัวเองจะอยู่รอดถึงวันนี้หรือวันพรุ่งนี้
หากไม่ชนะจิตใจปล่อยปละละเลย ปล่อยโอกาสไม่สำนึกแก้ไข จะกินเจตลอดไปหรือตลอดชีวิตก็ไร้ประโยชน์ ที่สำคัญ "ใจต้องบริสุทธิ์" เข้าใจหรือไ่ม่ ?
