เมนูอาหารเจ เทศกาลกินเจ

รวบรวม...เมนูอาหารเจอร่อยๆ สูตรอาหารเจง่ายๆ

คลิ๊กเลย >>> รวบรวมเมนูอาหารเจ..อร่อยๆ   สอนทำอาหารเจง่ายๆ

วันพุธที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

ทุกคนรู้หรือไม่ว่า...เวลาที่สัตว์ถูกฆ่าเป็นอาหารนั้นน่าสงสารเพียงใด ? - พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เซียนน้อยจินเหลียนถงจื่อ ผู้ติดตามพระพุทธจี้กง

     
พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์เมตตาประทาน 
เซียนน้อยจินเหลียนถงจื่อ ผู้ติดตามพระพุทธจี้กง  

        "พวกเธอมาสถานธรรม ทานเจอร่อยไหม ? (อร่อย) แต่ว่าบางคนนั้นในใจก็ยังคิดถึงเนื้อสัตว์อยู่เลย อย่างนี้ไม่ใช่เรื่องที่ดีนะ...

ทุกคนรู้หรือไม่ว่าเวลาที่สัตว์ถูกฆ่าเป็นอาหารนั้นน่าสงสารเพียงใด ลองคิดถึงตอนที่เธอไม่ทันระวังโดนมีดบาดก็เจ็บจนร้องลั่นบ้านแล้ว แต่เวลาที่พวกเธอถือมีดไปฆ่าสัตว์ทำเป็นอาหาร ก็ไม่ได้ฉีดยาชาให้เขา เขาจะเจ็บปวดขนาดไหน เวลาที่พวกเธอรับการผ่าตัดยังต้องฉีดยาชาให้จึงจะไม่รู้สึกเจ็บปวด แต่พวกเธอไม่ได้ฉีดยาชาให้สัตว์แล้วฆ่าสัตว์เหล่านั้น พวกเขาต้องเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส

ดังนั้นพวกเธออย่าได้เข่นฆ่าชีวิต เพราะว่าการเข่นฆ่านั้นไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง เธอฆ่าสัตว์ใด ผลกรรมจะตามสนอง ต่อไปภายภาคหน้าสัตว์เหล่านั้นก็จะมาฆ่าเธอคืน

พวกเธอลองมองดูภัยพิบัติในตอนนี้ นับวันก็ยิ่งมากขึ้นใช่ไหม ? (ใช่) ล้วนเป็นเหตุมาจากแรงกรรมแห่งการฆ่าก่อให้เกิดขึ้น เพราะว่าเธอเอาแต่ฆ่าสัตว์กันไม่หยุดหย่อน พวกเขาก็จะโกรธแค้นอาฆาตเคียดแค้นชิงชังมาก กระทั่งถึงเวลาที่สัตว์เหล่านั้นกลับชาติมาเกิดกายเป็นคน ก็ถึงคราวที่เขาจะกลับมาฆ่าพวกเธอ เช่นนี้ช่างน่ากลัวเสียเหลือเกิน

การเข่นฆ่าชีวิตนั้นเป็นบาปกรรมที่หนักมาก เพราะว่าเธอเข่นฆ่าชีวิต เธอก็จะเหมือนกับยักษ์มาร พวกเธอเห็นว่าคนฆ่าคนนั้นเป็นเรื่องที่น่ากลัวใช่ไหม ? (ใช่) เธอก็จะบอกว่าคนคนนั้นเป็นยักษ์มาร หากเธอจับมีดไปฆ่าสัตว์ สัตว์ก็จะบอกว่าเธอเป็นยักษ์มารใช่ไหม ? (ใช่)

        ฉะนั้นพี่ๆ ทั้งหลายจะต้องรู้จักหยุดการเข่นฆ่า รู้จักปล่อยชีวิตสัตว์ เพราะว่าหากพวกเธอฆ่าสัตว์ตัดชีวิต แรงเคียดแค้นอาฆาตของสัตว์เหล่านั้น ก็จะยิ่งทำให้โลกนี้นับวันยิ่งไม่สงบสุข เพราะว่าแรงอาฆาตเคียดแค้นก็จะก่อเกิดเป็นภัยพิบัติสนองกลับมา ทว่าแรงแห่งความเคียดแค้นของคนก็จะก่อเกิดเป็นภัยพิบัติเช่นกัน

ฉะนั้นพวกเธอควรมาพุทธสถานศึกษาหลักธรรม ก็คือมาฝึกฝนเรียนรู้การปล่อยวางความเคียดแค้นอาฆาตในจิตตน นี่ก็คือการบ้านที่สำคัญที่สุดของชีวิตคน 


หากภายในใจของพวกเธอมีความเคียดแค้นอาฆาต ก็จะเกิดความไม่พอใจต่อเรื่องราวทุก ๆ อย่าง และจะรู้สึกไม่พอใจต่อคนทั้งหลาย คนๆ หนึ่งหากมีความไม่พอใจมากเกินไป ก็จะทำเรื่องที่ผิดทำนองคลองธรรม เพราะว่าในใจมีแต่ความเคียดแค้นชิงชัง สิ่งที่มองเห็นล้วนไม่ดีไปเสียหมด ทั้งที่จริงแล้วเป็นหลักธรรมที่ดี แต่ก็กลับรู้สึกว่าเป็นมิจฉาธรรม เพราะไม่รู้จักสงบใจนิ่งลงฟังดู"





วันอังคารที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

ขอแรงสัตว์ใหญ่ช่วยสัตว์เล็ก นิทานปล่อยสัตว์

นิทานปล่อยสัตว์ ขอแรงสัตว์ใหญ่ช่วยสัตว์เล็ก



        ในสมัยพุทธกาล ครั้งที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังดำรงพระชนม์อยู่ พระองค์ได้ทรงเทศนาสั่งสอนถึงเรื่องกฎแห่งกรรมอย่างลึกซึ้ง นำพาให้ทั้งมนุษย์และสรรพสัตว์ใหญ่น้อยหยุดเข่นฆ่า เลิกเบียดเบียนซึ่งกันและกัน พุทธบริษัททั้งหลายต่างหันมาอนุเคราะห์เกื่อกูลต่อเวไนยสัตว์ด้วยความมีเมตตา ดังมีเรื่องราวปรากฏจารึกไว้ในพระสูตรบทหนึ่งว่า...

ในกาลที่สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าศากยมุนีได้อุบัติแล้ว ณ ชมพูทวีป คราวนั้นบัณฑิตหนุ่มผู้หนึ่งได้เดินทางไปพบเห็นแอ่งน้ำซึ่งกำลังจะเหือดแห้งเนื่องจากถูกแสงตะวันอันร้อนแรงแผดเผา ปู ปลา กุ้ง หอย นับหมื่นชีวิตดิ้นรนกระเสือกกระสนรอคอยความตายอย่างสิ้นหวัง

บัณฑิตหนุ่มผู้มีใจเปี่ยมด้วยเมตตารู้สึกเวทนายิ่งนักจึงรีบกลับไปขอยืมถุงบรรจุน้ำจากพ่อค้าในเมืองแล้วเข้าเฝ้าพระราชาเพื่อกราบทูลขอยืมช้างจากพระองค์ ครั้นพระราชาผู้เป็นใหญ่ทรงทราบถึงกุศลเจตนานั้นแล้ว ก็มีพระทัยปลาบปลื้มปิติยินดียิ่งนัก พร้อมทั้งพระราชทานช้างจำนวน 20 เชือก แก่บัณฑิตหนุ่มนั้น ชาวเมืองที่เห็นขบวนช้างบรรทุกถุงน้ำผ่านมา พอทราบเรื่องก็มีใจออกติดตามไปด้วย ครั้นถึงยังจุดหมายจึงช่วยกันขนถุงน้ำเทลงในแอ่งจนเต็มเปี่ยม สรรพสัตว์นับพันนับหมื่นจึงได้ฟื้นคืนชีวิต บรรดาฝูงมัจฉา ปู กุ้ง หอย ฯลฯ ต่างแหวกว่ายในสายน้ำกันอย่างร่าเริง

ครั้นใกล้ตะวันเย็น ณ ริมแอ่งน้ำ ขณะนั้นเองเป็นเวลาที่องค์สมเด็จพระบรมศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เสด็จมาถึง บัณฑิตหนุ่มและสาธุชนพุทธบริษัทจึงพร้อมใจกันกราบอาราธนาทูลขอพระองค์ ให้แสดงพระธรรมเทศนาเพื่อยังศรัทธาปสาทาให้เกิดแก่เวไนยสัตว์ทั้งหลาย

        สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ทรงมีพระเมตตาแสดงพระธรรมเทศนา พรรณนาถึงอานิสงส์แห่งเมตตาจิตโดยลึกซึ้งแยบยลยิ่ง เมื่อถึงที่สุดแห่งพระธรรมเทศนาแล้ว มหาชนทั้งหลายต่างก็บังเกิดความปิติอิ่มเอิบขึ้นในดวงใจไม่ได้ผิดแผกจากฝูงปลาซึ่งเข้ามาร่วมชุมนุมสดับฟังอยู่ด้วยอย่างใกล้ชิด “ ด้วยพลานุภาพแห่งสัจธรรมซึ่งองค์พระบรมศาสดาแสดงแล้วเป็นที่น่าอัศจรรย์ บรรดาวิญญูชนผู้มีจิตอันประณีตอ่อนโยนทั้งหลาย ก็บังเกิดความรู้แจ้งในหลักสัจจธรรม แม้เหล่าฝูงสัตว์ทั้งหลายที่ได้ยินพระธรรมอันแช่มชื่นนั้นแล้ว เมื่อหมดสิ้นอายุขัยก็ได้ไปเกิดอยู่ในสุคติภพโดยถ้วนหน้า”

วันพฤหัสบดีที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

ฝึกจิตเมตตา - พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์ พระนาจาไท้จื้อ เมตตา



พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์ พระนาจาไท้จื้อ เมตตา

        "แม้เพื่อนจะว่าเป็นตัวประหลาดกินเจ เป็นคนแปลก ทำตัวไม่เหมือนคนอื่น แต่ถ้าเราทำได้ ย่อมเป็นเรื่องดี หรือเราเริ่มต้นไม่เบียดเบียนแม้กระทั่งสัตว์ ก็แปลว่าเราไม่ละเลยเรื่องเล็กน้อย

เราให้ความรักแม้กระทั่งสัตว์เล็ก เช่น มด แมลงสาบ แม้แต่เรื่องเล็กน้อย เรายังรักษาคุณธรรมได้ แล้วกับคน เขาก็ต้องคิดสิว่า ท่านจะทำเขาลงหรือ ในเมื่อแมลงสาบท่านยังไม่ขยี้ ยุงแม้จะกัดท่านเจ็บ ท่านยังไม่ตบ ก็แปลว่า แม้คนที่ทำให้ท่านเกลียด ท่านก็ยังไม่คิดที่จะฆ่าเขา ไม่คิดที่จะจองล้างจองผลาญเขา เป็นการฝึกจิตเมตตา

เรื่องเล็กๆน้อยๆ หากเราคิดให้ดี ก็มีคุณธรรมสอนใจ ถึงเขาจะคิดไม่ได้ แต่ขอให้ศิษย์น้องในที่นี้คิดได้ ศิษย์พี่ก็พอใจแล้ว"





วันจันทร์ที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

อุดรอยรั่ว - พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์ พระพุทธจี้กง เมตตา


พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์ พระพุทธจี้ก เมตตา

"ถังที่ใช้อยู่ที่บ้านศิษย์เคยเห็นไหม แต่ถังใบนี้ก้นรั่ว จะใส่น้ำได้เต็มไหม กุศลเราก็เหมือนกับน้ำในถังใบนี้ ในเมื่อใส่ได้ไม่เต็มถัง จะมีเผื่อแผ่ไปให้กับคนอื่นได้ไหม ?...(ไม่มี ) เราจึงต้องมาอุดรอยรั่วอันนี้ก่อน

แล้วทำอย่างไรถังใบนี้จึงแตก... ประการแรก ถ้ายังทำความชั่วควบคู่กับความดีไปด้วย นั่นคือก็ยังใส่น้ำให้เต็มถังไม่ได้ เพราะฉะนั้น ต้องอุดรอยรั่วนี้ก่อน

อีกประการหนึ่งที่ทำให้ถังใบนี้รั่วก็คือ การที่เรานั้นทานเนื้อสัตว์อยู่...

การทานเนื้อสัตว์คือการเกี่ยวกรรมกับสัตว์ แม้ศิษย์สร้างกุศล แต่กุศลนั้นก็ต้องคืนให้เจ้ากรรมนายเวร แล้วจะทำอย่างไรจึงจะอุดรอยรั่วนี้ได้ เราต้องรู้จักที่จะเบาบางลง จนกระทั่งเรานั้นไม่ทานเนื้อสัตว์ 

ไม่ใช่ให้เวลาตนเองจนไร้เขตจำกัด เราต้องมากำหนดตัวเองว่า เราจะเลิกทานเนื้อสัตว์ภายในเวลาเท่าไหร่ ต้องพยายามให้ได้

บางคนว่า...ค่อยเป็นค่อยไป แต่ไม่รู้ถึงปีไหน ค่อยเหลือเกิน ใช่หรือไม่...(ใช่ ) ค่อยหนึ่งปีก็แล้ว ค่อยสองปีก็แล้ว ค่อยสามปีก็แล้ว ยังเลิกไม่ได้อีก ใช่หรือเปล่า...( ใช่  )"





กรรมของคนชอบกิน - นิทานปล่อยสัตว์


นิทานปล่อยสัตว์ - กรรมของคนชอบกิน

         ในรัชสมัยของพระจักรพรรดิ เฉียน หลง ที่มณฑล เห่อ ไป๋ นายอำเภอคนหนึ่งได้สูญเสียลูกสาวเพียงคนเดียวของเขาไปเนื่องจากอาการป่วยที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหัน อีกหลายปีต่อมา ระหว่างที่ภรรยาของนายอำเภอกำลังนอนหลับพักผ่อนอยู่ในเรือน นางก็ได้ฝันเห็นลูกสาวที่ตายไปแล้วถูกมัดมือมัดเท้ากำลังจะถูกฆ่า เธอร้องเรียกแม่ให้ช่วยจนสุดเสียง

ภรรยาของนายอำเภอสะดุ้งตกใจตื่นขึ้น มันเป็นเวลาเดียวกันกับที่ได้ยินเสียงดังโครมครามอยู่ข้างๆ เรือ นางจึงสั่งให้คนออกไปดู สักครู่คนรับใช้ก็กลับเข้ามารายงานว่า “ลูกเรือลำที่อยู่ข้างๆ กำลังจะช่วยกันฆ่าหมู” ทันทีที่ภรรยาของนายอำเภอทราบเรื่องจึงรีบตามออกไปดูก็พบว่ามีชายสองคนกำลังช่วยกันจึบหมูตัวหนึ่งให้นอนลง เท้าหน้าและเท้าหลังของมันถูกมัดด้วยเชือกจนแน่น เสียงร้องของหมูที่กำลังจะถูกฆ่ามันช่างเสียดแทงหัวใจของนางเสียเหลือเกินทำให้นางหวลนึกถึงเรื่องความฝัน

ภรรยาของนายอำเภอรีบร้องตะโกนออกไป เพื่อให้คนแจวเรือหยุดการกระทำของพวกเขา แต่อนิจจามันช้าไปเพียงเสี้ยววินาทีชายแจวเรือคนหนึ่งแทงมีดแหลมยาวอันคมกริบ ลงไปที่คอหมูตัวนั้นจนทิดด้าม หมูซึ่งถูกมัดดิ้นชักกระตุกๆ เลือดพุ่งกระฉูดขาดใจตายไปอย่างเจ็บปวดทรมาน ภรรยาของนาย อำเภอเห็นภาพที่น่าสยดสยองนั้นแล้วก็ถึงกับเข่าอ่อน ทรุดตัวลงร้องไห้โฮ ทั้งนี้เพราะนางรู้ดีว่า ลูกสาวของนางที่ตายไปต้องไปเกิดเป็นหมูตัวนั้นอย่างแน่นอน ภรรยาของนายอำเภอเศร้าโศกเสียใจมากที่ช่วยอะไรไม่ได้เลยทำได้ก็แต่เพียงขอซื้อหมูที่ตายแล้วไปฝังเสีย

บรรดาคนรับใช้ในบ้าน พากันวิพากวิจารณ์เรื่องที่เกิดขึ้นหญิงรับใช้คนหนึ่งได้พูดขึ้นว่า “คุณหนูบุตรสาวของนายอำเภออายุสั้นเหลือเกิน เพียงแค่อายุ 16 ปีก็เป็นไข้ตายจากไป แต่ตอนยังมีชีวิตอยู่ พ่อแม่รักมากตามใจทุกอย่าง คุณหนูเธอชอบกินเนื้อไก่ที่สุด ถ้ามื้อไหนกับข้าวไม่มีเนื้อไก่ก็จะไม่ยอมกินข้าวเลย แต่ละปีฉันคิดดูแล้วต้องฆ่าไก่ให้เธอกินไม่น้อยกว่า 800 ตัวขึ้นไป”

พระพุทธองค์จึงทรงตรัสไว้ว่า “คนที่หมกมุ่นอยู่แต่ การฆ่า ตายไปแล้วต้องไปรับผลกรรม อยู่ในนรกภูมิอย่างทุกข์ทรมาน เมื่อพ้นโทษขึ้นมาแล้วก็ยังต้องไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานต่างๆ และถูกเขาฆ่าตายจนนับไม่ถ้วน

ติดหนี้เลือด.....ใช้ด้วยเลือด 
ติดหนี้ชีวิต.......ใช้ด้วยชีวิต 
ร้อยชาติ พันชาติ ไม่หมดเวรสิ้นกรรมสักที”




..........................................................................................................................................................................................
อ้างอิงแหล่งที่มาบทความ

วันอังคารที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

ถือศีลกินเจ - พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์ อริยมหาราชเจ้ากวนอู


พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เมตตา

กวนเซิ่งตี้จวิน (關聖帝君) อริยมหาราชเจ้ากวนอู หนึ่งในสี่จอมเทพวินัยธรในธรรมกาลยุคขาว


                                                     ใฝ่หาบุญวาสนา...ไม่มีวิธีใดดีกว่าการถือศีลกินเจ 
                                    ใฝ่หายาอายุวัฒนะ...ไม่มีวิธีใดดีกว่าการปลดปล่อยชีวิต ละเว้นการฆ่า 
                                    ใฝ่หาชีวิตปกติสุข...ไม่มีวิธีใดดีกว่าการหยุดกล่าวนินทาว่าร้าย 
                                    ใฝ่หาปัญญา...ไม่มีวิธีใดดีกว่าการศึกษาพากเพียร 
                                    ใฝ่หาวิถีธรรม...ไม่มีวิธีใดดีกว่าการแสวงหาวิสุทธิอาจารย์ 
                                                                                             
                                                                                                       เข้าใจไหม...





วันเสาร์ที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

เรื่องหนี้กรรมไม่ใช่เป็นเรื่องล้อเล่น - พระโพธิสัตว์กวนอิม เมตตา


พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์ พระโพธิสัตว์กวนอิม เมตตา

        "อดีตชาติสร้างเหตุใดไว้ ในปัจจุบันชาติจึงได้รับผลนั้น ความทุกข์ที่เราได้รับอยู่ในชาตินี้ เป็นเพราะอดีตชาติเราสร้างไว้ เรื่องหนี้กรรมไม่ใช่เป็นเรื่องล้อเล่น น่าสงสารเวไนย์นี้ไม่รู้ไม่เข้าใจ 

ตราบใดเวไนย์ยังไม่เข้าใจมีอาชีพฆ่าสัตว์ตั้งแต่รุ่นปู่ย่า ถ่ายทอดมาสู่พ่อแม่ รุ่นพ่อแม่ถ่ายทอดมาสู่ตัวเรา สร้างหนี้กรรมด้วยการฆ่าสัตว์รุ่นแล้วรุ่นเล่าสืบต่อมา ได้ติดค้างหนี้กรรมนี้มากมายไร้ขอบเขต... แต่ละรุ่นต่างต้องมาเวียนว่ายรับทุกข์รับกรรม แต่ละรุ่นต่างมีอายุสั้นและยากจน มีชีวิตที่แร้นแค้นเจ็บไข้ได้ป่วยไม่สบายกันอยู่เสมอ แต่ละรุ่นต่างต้องรับเคราะห์ที่ร่างกายไม่สมประกอบไม่แข็งแรง

ควรจะทราบการที่เราฆ่าสัตว์ตัดชีวิตอยู่ไม่ขาดนั้นเราต้องรับทุกข์ รับความลำบากอย่างไร้ที่สิ้นสุดเช่นกัน ในอดีตเราไม่เข้าใจ ดังนั้นจึงได้สร้างหนี้กรรมไว้มากมาย วันนี้เราได้เข้าใจธรรมะเหตุและผลแล้ว เราต้องสำนึกผิดทันที และบังเกิดจิตศรัทธาที่จะไม่ฆ่าสัตว์อีกต่อไป สำนึกความผิดอุทิศบุญกุศลไปให้เขาเหล่านั้น"






พระพุทธจี้กง แห่งหนันผิงซัน

พระพุทธจี้กง แห่งหนันผิงซัน 

พระพุทธจี้กง แห่งหนันผิงซัน

บาปอยู่ที่คนทำ กรรมอยู่ที่คนกิน

บาปอยู่ที่คนทำ กรรมอยู่ที่คนกิน


กฏธรรมดาเมื่อมีการกินเนื้อสัตว์ก็ต้องมีการฆ่าเพราะสัตว์ทุกตัวมีชีวิตเป็นๆ เมื่อจะกินจึงต้องถูกนำไปฆ่าก่อน กินโดยไม่ฆ่าหรือไม่ทำให้สัตว์ได้รับความทุกข์ทรมานนั้นไม่มีในโลกนี้ 

"กินเนื้อสัตว์คู่กับฆ่า" เป็นของคู่กันไม่มีคนกินก็ไม่มีคนฆ่า คนกิน และ คนฆ่า ย่อมมีความผิดเทียมกันเสมือนมือซ้ายกับมือขวาอยู่ในคนๆ เดียวกันนั่นแล

"บาปอยู่ที่คนทำการฆ่าสัตว์ ส่วนกรรมนั้นย่อมตกอยู่ที่คนกินเนื้อสัตว์"





บทความที่ได้รับความนิยม