ทำไมคนเราต้องชดใช้หนี้สินเวรกรรม ชำระบาปเวร บาปเวรมาจากที่ไหน? และแรงกรรมนั้นเกิดขึ้นจากที่ใด?
พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์พระพุทธจี้กง เมตตา
"ตนเองนั้นลุ่มหลงจนเกิดความฉงนสนเท่ห์ จึงเกิดเป็นแรงกรรมขึ้นใช่ไหม? ทำไมคนจึงลุ่มหลงได้? (เพราะมีโลภ โกรธ หลง) เป็นเพราะโลภ โกรธ หลง ๓ พิษนี้ส่งผลร้ายให้กับเจ้าใช่ไหม? (ใช่)
เป็นเพราะความโลภ โกรธ หลง เข้ามายึดครองจิตมโนธรรมสำนึกของเจ้า ความโลภ โกรธ หลง ที่อยู่ในตัวของเจ้ายึดครองสัญชาตญาณ และบดบังปรีชาญาณของพวกเจ้าไปแล้ว
เนื่องจากมีความโลภ เจ้าจึงละเมิดศีล ๕
เป็นเพราะความโกรธ และความหลง จึงทำให้ศิษย์นั้นละเมิดในศีล ๕
ศีล ๕ มีอะไรบ้างในใจของเจ้านั้นรู้ดีอยู่แล้วใช่ไหม? (ใช่)
ศีล ๕ มีอะไรบ้าง? (ไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ไม่ลักขโมย ไม่ประพฤติผิดในกาม ไม่พูดปด ไม่ดื่มสุรา) ดูเหมือนว่าศิษย์ผู้หญิงจะตอบไม่ค่อยได้นะ ไม่เป็นไร
พูดถึงการฆ่า ศิษย์รู้สึกว่าผิดศีลข้อที่ ๑ ไหม? (ผิด) ผิดอยู่ที่ไหน? พูดให้ละเอียดอีกสักหน่อย การฆ่านี้ศิษย์ได้เอามีดไปฆ่าสัตว์ไหม? (มี) ฆ่าอะไร? (ฆ่าสัตว์) แล้วได้ใช้ ๒ มือไปทำอาชีพเกี่ยวกับการฆ่าไหม? (ไม่) แล้วได้ใช้ปากไปทำการเข่นฆ่าไหม? (มี)
แม้กินเนื้อเพียงคำเดียวก็ถือเป็นการฆ่าสัตว์แล้ว เมื่อเกิดการฆ่าขึ้นก็จะถูกจดบันทึกความผิดบาปมากมายนับไม่ถ้วน และความผิดบาปนี้มีการสั่งสมมาตั้งแต่อดีตชาติด้วย แรงกรรมตรงนี้ก็จะมากำหนดชะตาชีวิตของเจ้า
แม้กินเนื้อเพียงคำเดียวก็ถือเป็นการฆ่าสัตว์แล้ว เมื่อเกิดการฆ่าขึ้นก็จะถูกจดบันทึกความผิดบาปมากมายนับไม่ถ้วน และความผิดบาปนี้มีการสั่งสมมาตั้งแต่อดีตชาติด้วย แรงกรรมตรงนี้ก็จะมากำหนดชะตาชีวิตของเจ้า
ศิษย์เอ๋ย! ดังนั้นเจ้าไม่ต้องรู้สึกเลยว่าทำไมชาตินี้เจ้าถึงทุกข์ยากลำบากเหลือเกิน แล้วทำไมชาตินี้ถึงมีแต่ความลุ่มๆดอนๆไม่ราบรื่น ก็เนื่องจากแรงกรรมที่ศิษย์แต่ละคนสั่งสมมาตั้งแต่อดีต เป็นตัวควบคุมกำหนดชะตาชีิวิตในชาตินี้ทั้งชาติของเจ้า แต่ว่าถ้าจะอาศัยพลังของการฆ่าอย่างเดียวก็คงไม่มีพลังมากขนาดนั้น ยังมีอะไรอีก การลักทรัพย์ การประพฤติผิดในกาม ความอยาก การพูดปด พูดคำหยาบ ติฉินนินทา สุดท้ายยังมีการดื่มสุราทำให้ขาดสติ
แท้ที่จริงในโลกใบนี้ ในขณะที่มีเรื่องหนึ่งเกิดขึ้นย่อมจะมีสาเหตุของมันอยู่ เมื่อเกิดเรื่องเรื่องหนึ่งขึ้นมา ไม่ใช่ว่าจะไม่มีที่มา ไม่มีสาเหตุ
ในวันนี้ที่เจ้าเป็นแบบนี้ ไม่ว่าจะร่ำรวย สูงศักดิ์ฺ ยากจน ต่ำต้อยก็ดี หน้าตาสวยงามก็ดี หรืออัปลักษณ์ ขี้เหร่ก็ดี สิ่งเหล่านี้เกิดมาจากเหตุปัจจัยต่างๆประกอบกันขึ้นมา เหตุปัจจัยเหล่านี้ มีทั้งเหตุปัจจัยที่ดีงาม และเหตุปัจจัยที่เลวร้าย ถ้าหากเจ้าสร้างกรรมสัมพันธ์ขึ้นมา ก็เท่ากับเจ้าได้สั่งสมเหตุปัจจัยที่ไม่ดีเอาไว้ ถ้าหากเจ้าปลูกเหตุแห่งชั่วร้าย ผลที่ได้รับจะดีหรือไม่?
ในทางกลับกัน หากทุกขณะความคิดทุกการกระทำของศิษย์ปลูกเหตุปัจจัยที่ดี ผลที่เจ้าจะได้รับย่อมเป็นผลที่ดีมีความงดงามอย่างแน่นอน ใช่ไหม? (ใช่)"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น