สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทรงเมตตา...
"นอกจากตัวเราไม่รับประทานเนื้อสัตว์แล้ว ต้องตักเตือนขอร้องอย่าให้คนอื่นรับประทานเนื้อสัตว์ ในโลกนี้ยังมีคนอีกมากมายที่มีอาชีพเกี่ยวกับการฆ่าสัตว์ เช่น
- อาชีพเลี้ยงสัตว์เพื่อส่งฆ่า
- อาชีพฆ่าสัตว์
- อาชีพขายปลา ขายเนื้อสัตว์
- ค้าส่ง ค้าปลีก เนื้อสัตว์ในตลาด หรือร่วมลงทุนด้วย
- เปิดร้านอาหารคาว เปิดภัตตาคารอาหารคาวที่ใช้เนื้อสัตว์ปรุงอาหาร เป็นเจ้าของร้าน ผู้ร่วมลงทุน พ่อครัว แม่ครัว คนเสิร์ฟอาหาร คนล้านจานชาม คนงานที่รับจ้างทำงานสารพัดในร้านอาหารเนื้อสัตว์ตามภัตตาคาร
- ผู้รับผิดชอบการขนส่งปลา ขนส่งเนื้อสัตว์ไปขายที่ตลาด รวมถึงคนขับรถ หรือเป็นคนขับรถส่งไปโรงฆ่าสัตว์
หน้าที่ดังกล่าวมาข้างต้นเป็นผู้ร่วมก่อกรรมในการฆ่า นอกจากผู้รับหน้าที่ฆ่าสัตว์ที่ใช้เครื่องมือในการฆ่า หรือใช้แรงคนในการฆ่า ส่วนหน้าที่นอกจากนี้แม้มิได้เป็นผู้ลงมือฆ่าโดยตรง แต่ในเวลาเดียวกันกลับเป็นเหตุให้สัตว์เหล่านั้นตาย นี่ก็เป็นผู้ร่วมก่อกรรมในการฆ่าด้วยเช่นกัน
พูดถึงร้านอาหารหรือภัตตาคารขายอาหารคาวเนื้อสัตว์ ผู้ที่รับผิดชอบร้าน ผู้เป็นเจ้าของร้าน หุ้นส่วนผู้ร่วมลงทุน ถึงแม้คนเหล่านั้นเพียงลงทุนหรือร่วมหุ้นด้วยเงิน แม้ไม่ถึงกับกระทำการฆ่าโดยตรงหรือมิได้เข้าไปรับประทานเนื้อสัตว์ แต่คนเหล่านั้นต้องรับผิดชอบรับผลแห่งกรรมในการมีส่วนร่วมในการฆ่าด้วย
ผู้ที่เป็นลูกจ้างในร้านอาหารคาว ในร้านอาหารถ้าหากไม่มีลูกจ้างช่วยทำงาน ร้านก็ยากที่จะประกอบการค้าได้ ดั้งนั้นลูกจ้างก็จะต้องร่วมรับสวนในการฆ่าด้วย
ผู้ช่วยล้านจานชาม ก็จะต้องร่วมรับในหนึ่งส่วนด้วย ถึงแม้จะล้านจานชาม เพียงแต่นำจานชามที่คนอื่นรับประทานแล้วมาทำความสะอาด แต่หากร้านอาหารขายเนื้อสัตว์นั้นไม่มีคนล้างจานชาม ร้านอาหารขายเนื้อสัตว์นั้นก็ประกอบการค้าไม่ได้
คนที่ทำงานจุกจิกสารพัดในร้านอาหารเนื้อสัตว์ นักเรียนนักศึกษาทำงานพิเศษในร้านอาหารเนื้อสัตว์ หาเงินเรียนหนังสือ ล้วนต้องรับหนึ่งส่วนในการฆ่า นี่คือ "การฆ่าทางอ้อม"
ในร้านอาหารปรุงขายเนื้อสัตว์หนึ่งร้าน ผู้ร่วมก่อให้เกิดหนี้สินเวรกรรม คือกรรมร่วม
วันข้างหน้าถึงคราวจังหวะเวลาที่เหมาะสมเหตุปัจจัยแห่งเหตุต้นผลกรรมมาถึง คนเหล่านี้จะได้รับผลจากการทวงหนี้สินเวรกรรมล้างแค้นจากเจ้ากรรมนายเวร
คนทั่วไปเปิดร้านขายอาหารคาวเนื้อสัตว์ หรือขายปลา ขายเนื้อสัตว์ การค้าดีลูกค้ายิ่งมายิ่งมาก เงินไหลเข้าต่อเนื่อง จึงขยายกิจการเปิดสาขามากขึ้น การค้ายิ่งทำยิ่งรุ่งเรื่อง เงินในธนาคารตัวเลขเพิ่งสูงขึ้น แต่ก่อกรรมจากการฆ่าเพิ่มขึ้นเช่นกัน
คนทั่วไปไม่รู้ เข้าใจว่าค้าขายดี จึงขยายสาขาร้านอาหารคาวเนื้อสัตว์มากขึ้น การค้าดี ความร่ำรวยเป็นผลบุญวาสนาสั่งสมจากอดีตชาติ การเปิดร้านอาหารคาวนั้น บาปกรรมจากการฆ่าสัตว์ตนเองจักต้องรับ
หากไม่ได้เปิดร้านอาหารคาวเนื้อสัตว์ ไม่ได้ขายเนื้อปลา ไม่ได้ขายเนื้อสัตว์ บุญวาสนาจะสนองได้จากการประกอบอาชีพอื่นสัมมาอาชีพ ยังเป็นคนร่ำรวยได้ตามผลบุญ
เปิดร้านอาหารคาวก่อหนี้กรรมจากการฆ่าสัตว์ กรรมจากการฆ่ายากที่จะชดเชยได้ วันข้างหน้าจะต้องรับผลกรรมสนอง จึงกล่าวได้ว่าได้ไม่เท่ากับเสีย คนในโลกนี้ต้องเข้าใจว่า บุญวาสนากับหนี้กรรมต่างกัน
เปิดร้านอาหารคาวขายอาหารเนื้อสัตว์ กรรมสนองจากหนี้กรรมที่สั่งสมไว้ ทั้งในอดีตชาติจะกลับมาสนองเป็นเรื่องๆไป อาจเป็นผลทำให้เจ็บป่วย นั่นคือได้ไม่เท่าเสีย
แต่คนตายเพราะเงินทอง มีบางคนแสวงหาความร่ำรวย ความทะเยอทะยานอยากร่ำรวย จึงไม่กลัวตาย หนี้กรรมนี้หากมิได้ปรากฏแก่ตัวเองที่เจ็บไข้ได้ป่วย หรือกรรมตกทอดเป็นภัยต่อลูกหลาน ทำให้เกิดมาสติสัมปชัญญะบกพร่อง ร่างกายพิการแต่กำเนิด บ้างก็ขาดขาไปข้าง
หนึ่ง ขาดแขนไปข้างหนึ่ง หรือไม่มีทั้งแขนและขา เงินทองที่หามาได้จากการขายอาหารคาวเนื้อสัตว์ ต้องเอามาเลี้ยงดูลูกหลานพิการหนึ่งชีวิต อย่างนี้คุ้มไหม ?
บางคนยังไม่เคยพบกับกรรมตามสนองมาก่อน จึงคิดว่าผลกรรมตามสนองไม่มี กรรมตามสนองหากมิได้ปรากฏในรูปความเจ็บป่วยของตนเอง หรือกรรมตกทอดเป็นภัยกับลูกหลาน ตายไปแล้วยิ่งน่าสงสาร เพราะโทษทัณฑ์แห่งผลกรรมที่ได้รับในยมโลก หนี้กรรมตามสนองยิ่งร้ายแรงกว่า
หลังจากเป็นวิญญาณแล้ว คิดจะให้คนอื่นช่วยเหลือ หรือขอความช่วยเหลือจากลูกหลานยากยิ่งกว่า เพราะว่าตอนนั้นอยู่ในโลกวิญญาณ เสียงร้องขอความช่วยเหลือใครจะได้ยิน ลูกหลานไม่ได้ยิน จะเข้าฝันต้องมีบุญกุศลจึงเข้าฝันได้ บุญสัมพันธ์อย่างนี้มิใช่จะขอมาได้ง่าย ดังนั้นตายไปเป็นวิญญาณแล้วได้รับกรรมสนองยิ่งเป็นทุกข์ ยิ่งน่าสงสาร"